Vrije tijd?!

Vrije tijd?!

Tijd voor een update. We bevinden ons in een periode van aanpassing. Na de afsluiting van Gert’s werk belanden we in een ons vreemde situatie. Van alles te doen, maar niet zo concreet als “elke dag naar het werk”. We hebben een ander ritme.  Ook onze relatie verandert dan. Hoe gaat dat om zo lang op elkaars lip te zitten? Komt alles rond op tijd voor Thailand? Hoe gaat het straks met ons huis? Met de visa? En wat gebeurt er rond onze, inmiddels volwassen kinderen? Kortom genoeg zaken die ons bij vlagen flinke stress geven.

Wat een maanden hebben we gehad. Het voorjaar stond allereerst in het teken van afscheid. Afscheid van de huisartsenpraktijk. Na precies 23 jaar was het eind april zover.  Gevolgd door een geweldige en hartverwarmende afscheidsreceptie op 5 mei. Veel collega hulpverleners, veel patiënten kwamen persoonlijk afscheid nemen. Of stuurden een kaartje o.i.d. ’s Avonds was er nog een feestje met ons gezin, de collega-artsen en hun partners en al het personeel van Het DOK.

 

Een paar dagen later gingen we met een doos vol kaarten en brieven richting Extremadura, Spanje. Met de VW-bus. 2000 km. Heerlijke tijd gehad. Midden in de natuur in een stacaravan. Afkicken, de knop omzetten of hoe je zoiets noemt. We hadden er in elk geval veel behoefte aan. Wakker worden met een ochtendconcert. Niet eens door de haan van de boer. Blatende schapen om ons heen  (er liepen er zo’n 70 rond op 20 ha.) Vaak gieren boven ons (3 soorten),andere roofvogels en altijd ooievaars. En een overdaad aan andere vogels.  Voor de enkele vogelaar onder de lezers kan ik toch niet nalaten een kleine greep uit de soortenrijkdom te doen:  de directe buren waren bijeneter, hop, koekoek, spaanse mus, zwarte spreeuw, ooievaar, kuif- en theklaleeuwerik, roodkopklauwier en wielewaal.  En niet te vergeten de nachtegaal die we overal hoorden.  En als klap op de vuurpijl de Moorse nachtzwaluw.  ’s Avonds altijd te horen, maar ook een paar keer gezien. Daarnaast fraaie hagedissen en monsters van padden (waaronder Juul).

Kortom, één van die plekjes waar je weer aan elkaar toekomt. Waar ik (Gert) ook weer es aan koken toekwam. En waar we dus konden afkicken. Dankbare weken waren het.  Veel lezen, wandelen, spelletjes doen, kletsen, praatjes maken met de (vlaamse) boer en boerin. Met enige spijt gingen we weer terug.  Super gebied, een aanrader. Vooral in het voorjaar.Extremadura, Spanje.

Nou lijkt dit tot nu toe een vakantieblog. Maar geen nood. Aan de serieuze kant is er ook genoeg te melden:  inmiddels is het leven een beetje normaal.  Dat wil zeggen dat ik weer af en toe een paar dagen werk op Het DOK.  Nu als waarnemend huisarts. Beetje vreemde positie. Maar het voelde wel goed weer terug te zijn. Marjo doet ook haar zaken weer. De kinderen beleven hun avonturen net binnen ons gezichtsveld. De oudste, Miriam, gaat verhuizen binnenkort. Ze is inmiddels afgestudeerd en geeft les als leraar wiskunde. Hester hoopt 12 juli af te studeren. Zij heeft uitzicht op een baan in de regio Zwolle en ook zij zal op korte termijn wel gaan verhuizen. Irene is de stabiele factor in het geheel. Zij blijft voorlopig in Groningen. Viert binnenkort haar 21e verjaardag. Inclusief een inmiddels traditioneel 21-diner. Haar vriend echter gaat voor zijn master-studie naar Bonn, Duitsland. Bram is al weer bijna een jaar aan het studeren. Het gaat hem goed af. En nu zijn vriendin weer terug is uit de VS lacht de toekomst hem helemaal tegemoet.

Maar nu dan eindelijk over Thailand: in vogelvlucht lijkt het er zo uit te gaan zien. 25 juni presentatie in onze gemeente De Fontein, Wilgenlaan, Emmeloord. aanvang 19.30uur. 3 september uitzenddienst in dezelfde kerk. Aanvang 09:30uur.  In de week aansluitend vliegen naar Bangkok. Start taalstudie in Lopburi, een paar uur ten noorden van Bangkok. Eind okt. tot 20 nov. oriëntatiecursus in Singapore. Daarna vertrek naar Chiang Mai, onze standplaats en begin van het “gewone” werk. Ondertussen ploeteren we ons door ons huiswerk. We volgen modules, schrijven 101 formulieren vol.  588 pasfoto’s laten maken t.b.v. speciale visa. Sorry, klein beetje overdreven, het waren er slechts 24. Weblog schrijven. Vergaderen met onze thuisfrontcommissie.  Ondertussen de administratie bijwerken.  Tuin bijhouden en wat niet al. Straks een paar kinderen verhuizen.  Voor wie zich daar zorgen over maakt: onze verhuizing naar Thailand stelt niet zo veel voor.  Ik sprak laatst iemand die verwachtte dat we toch wel een halve zeecontainer spullen richting Thailand gaan sturen.  We verwachten dat het meer in de buurt komt van 2 of 3 grote koffers.

Maar…. we zien vooral uit naar wat komt.

Moeten we ons ook niet geestelijk voorbereiden dan op wat komt. Tuurlijk, maar dat gebeurt niet zo concreet. We praten er vaak over natuurlijk. We bidden er voor. We proberen mensen te enthousiasmeren voor het werk van OMF. We werkten mee in de stand van OMF op Opwekking in Biddinghuizen met Pinksteren.  Op het persoonlijke vlak worden we opgebouwd door gesprekken, preken, Reveilweek (ook deze zomer weer) en een korte stilteretraite binnenkort in een klooster in Bergeijk. Maar ook door mensen die  ons steunen met hand- en spandiensten. Die zeggen dat ze voor ons bidden. Die het werk sponsoren.  En ga zo maar door.

-wordt vervolgd-

 

2 gedachten over “Vrije tijd?!

  1. Wat een leuke blog! Geniet van de laatste maandjes Nederland, de tijd vliegt. Ik houd van jullie en ga jullie missen. Maar eerst nog genoeg leuke dingen om naar uit te kijken.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *