Archief van
Maand: maart 2019

Oost-west, thuis-best!?

Oost-west, thuis-best!?

Wat is nieuws?

Dat we al weer drie weken in Nederland terug zijn?

Dat het erg fijn was en is de (schoon)kinderen weer te zien? En ook andere familie en vrienden weer te spreken?

De warme ontvangst in onze thuisgemeente?

Vaak koude voeten te hebben? Het heerlijk was om weer es onder een dikke deken te kruipen ’s avonds?

Het feit dat alles weer zo normaal lijkt na een paar weken Nederland?

Of is het nieuws dat er gisteren (zondag 24 maart) voor het eerst sinds 2014 verkiezingen zijn gehouden in Thailand?

(Met onduidelijke uitkomst voorlopig).

In elk geval nog een kleine terugblik op de laatste maand in Thailand:

Voordat we een prachtige week hadden met Marjo’s broer en zijn vrouw waren we te gast bij het team van OMF in Zuid-Thailand.

We maakten kennis met alle leden van het team en met diverse aspecten van hun werk. Ook hier weer een grote variatie aan activiteiten door de zendelingen: kinderclubs, veel bezoekwerk, sportieve vakantiekampen, werk onder studenten op een grote universiteit en ga zo maar door.

Onder de indruk waren we van een kerkdienst die we bijwoonden.  In groot contrast tot de meeste kerkjes was dit een bijeenkomst in een bijzonder fraai, vrij groot, licht en verzorgd kerkgebouw.  Het bleek dat deze (niet zo heel grote) gemeente 30 jaar gespaard had om dit gebouw neer te zetten! En nu weet ik wel dat de “kerk” veel meer is dan een gebouw, maar hier spreekt wel een enorme toewijding uit.

En hadden we al verteld van die Urker jongeren die we regelmatig over de vloer gehad hebben?  Een leuk verhaal.

Iemand uit Urk ging backpacken in Azië. De dochter van mensen die tijdelijk in ons huis woonden afgelopen half jaar. Die had weer een vriendin en die ook weer. Toen puntje bij paaltje kwam wisten die ons te vinden in Chiang Mai. Gezellig!! En ook nuttig als je toch een medische keuring nodig hebt, zoals een van hen (H.).  De volgende (A.) had een adresje nodig om een vergeten bankpasje naar toe te sturen. Van het een kwam het ander en A. vertrok voor een poosje om mee te helpen met een medische clinic in de bergen.  Dolenthousiast natuurlijk. En een mooie manier om kennis te maken met het zendingswerk hier.

Hoe multicultureel onze nieuwe (zendings-)wereld is werd in februari ook weer eens duidelijk. Eén van de kinderen van een Nederlands echtpaar trouwde in Chiang Mai. En wel met een jonge Australische vrouw. Allebei opgegroeid op het zendingsveld. Zij in Thailand en hij in één van de omringende landen. Ze wonen nu in Australië. Geeft een bijzondere dynamiek aan het familieleven zullen we maar zeggen. Knap lastig zegt iemand anders. Eén van de vele offers die gezinnen (onbedoeld) brengen.

Deze periode in Nederland staat ook bol van de presentaties.  Het eerste ei is gelegd, in Emmeloord. Het gaat ons niet echt soepel af in de voorbereidingen. Maar, de cursus die we in november volgden (zie blog van nov.2018), heeft ons wel veel geleerd. En de reacties die we kregen waren enthousiast. Dat bemoedigde ons!

Ja, we krijgen de komende maanden, veel mogelijkheden te vertellen over het werk in Thailand. Is het zo interessant wat we daar doen? Is dat nieuws? Nauwelijks, veel mooier is te horen wat God aan het doen is in Thailand en omgeving.  Door eenvoudige mensen.  Via bijzondere kanalen. Wellicht via jullie!?

ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ  (bedankt voor uw hulp)
kaart spelletje Monopoly spelen met een zuid Afrikaans gezin, die voor OMF werken
ander gezin,nam ons mee uit varen.
Steve en Angel werken in een klein dorp.
zendelingengezin met 4 tieners uit Australië
Lila en Dave met 2 van hun kinderen. zij werken onder de studenten op een universiteit.
Rafflesia, bloem van 45 cm doorsnee