Archief van
Maand: december 2019

Ons 3e jaar in Thailand is begonnen.

Ons 3e jaar in Thailand is begonnen.

De start

We hebben de draad weer snel opgepakt. Mede door ons huis, een auto en de vele activiteiten. Een domper was wel dat er voor ons huis een groot hek om een stuk land was geplaatst. Hierdoor zitten we wat opgesloten. In Nederland zou zoiets niet kunnen, maar hier kan het allemaal. Wat planten en bloemen fleuren nu het hek op. We kunnen niet anders dan ons er bij neerleggen. We zijn gast in Thailand!

ons huis rechts, middelste gebouw Mekong, waar we werken

Ons werk

Marj0

De dagen zitten erg vol. Met de taalstudie 4 uur in de week en zelfstudie 4 uur. Maat is de naam van mijn nieuwe Thaise lerares. Ze is nog erg jong, 29, het contact is erg goed, vriendschappelijk. Het overnemen van de managers job vraagt ook de nodige tijd. Na de Kerst moet ik het alleen doen. Dat houdt van alles in. Van boekingen doen voor het gastenverblijf tot grote boodschappen doen voor het hele centrum ( zie je me al in een oude truck rijden), trainingen faciliteren en instructies voor de schoonmaaksters. Organiseren van gezamenlijke koffiepauzes met fruit en koek (vaak zelf gebakken) 3x in de week. Helpen in het andere gastenverblijf als de managers dat nodig hebben. Verder de nodige bezoeken, bidstonden, culturele uurtjes om meer te leren over de Thaise gebruiken. De dagen vliegen voorbij. Natuurlijk ook met het nodige face timen met de kinderen, familie en vriendinnen!!

Gert

Naast de lopende medische zaken heb ik wat tijd voor andere zaken.  Recent is daar werk op de medische faculteit bijgekomen. Waar ik erg blij mee ben!  Ik ben betrokken geraakt bij een programma voor het begeleiden van afgestudeerde artsen die zich willen bekwamen in medisch Engels.  Ik help mee bij de afdeling Family Medicine, zeg maar een soort huisartsgeneeskunde. We trekken wekelijks een paar uur met elkaar op.  Het doel is om op een behoorlijke manier een consult te voeren in het Engels.  Verder willen ze graag leren om een praatje te houden voor collega’s (bijvoorbeeld het presenteren van een onderzoek of patiënten casus).  Of het schrijven van een Engelse samenvatting voor een research paper. De kennis van de Engelse taal is meestal wel redelijk, maar het zelf vormen van zinnen…. En vooral een goede uitspraak leren.Dit (vrijwilligers-)werk wordt door de universiteit erg gewaardeerd.  O ja, we bieden dit aan met zo’n 20 man/vrouw binnen zo’n 10 verschillende vakgroepen.

Hoe gaat het met ons?

We voelen ons meer thuis en het leven hier krijgt een zekere routine. We hebben een fijn stel mensen ontmoet in de kerk. Echte vrienden zijn het. We ontmoeten ontzettend veel mensen. Soms een beetje te veel. Dan doe ik maar een stapje terug. Toch merken we dat de zendelingen van OMF ons meer vertrouwen geven. Dat is fijn voor beide kanten. We genieten allebei erg van de (OMF-}kinderen en worden of opa en oma of oom en tante genoemd. We horen vaak terug dat ouders het fijn vinden als er stabiele oudere personen zijn in het leven van hun kinderen hier in Thailand. Voor mij is het nog zoeken naar een evenwicht tussen de hele dag aan het werk zijn en ook een paar uurtjes rust. We worden een dagje ouder. We hebben, op aanraden van OMF-Nederland, een training gevolgd, waarbij we terugkeken op de afgelopen 2 jaar. Hoe is dat gegaan en waar moeten we iets veranderen. Erg goed. We zijn dankbaar voor wat we allemaal mogen horen en zien wat God aan het doen is. Het maakt ons klein en houdt ons afhankelijk van God.

training

 

Berg en Dal

De reis

Mid-november. Al weer snel na onze terugkomst in Chiang Mai maakten we ons klaar voor een bezoek aan een land dat we om veiligheidsredenen Berg en Dal noemen. Zoals bekend proberen we in de loop van de tijd alle mensen van onze organisatie te bezoeken. Voor zover mogelijk dan.

Berg en Dal stond ook op ons lijstje. Door de enorme afstanden waren we blij dat we in elk geval twee teams konden bezoeken in het noorden. Waaronder een team in de hoofdstad.  Voor de geïnteresseerden: eerst een korte binnenlandse vlucht. Overnachten. Volgende morgen met taxi naar de grens. Formaliteiten. Visa regelen. Verder over een enorm brede rivier. Lunchen. Naar het vliegveld. In een klein propellervliegtuig een half uurtje vliegen over de bergen. (NB: enige vlucht van de dag; enige vlucht daarheen sowieso). Toen nog kwartiertje rijden tot de plaats van bestemming. We waren te gast bij een zeer gastvrij ouder echtpaar. Oude rotten in het vak, die al vele jaren in Berg en Dal woonden. Mensen met een hart voor het land en de mensen die er wonen. Mensen met een bijzonder levensverhaal.  Vooral de ervaringen van hem, gevangen genomen tijdens de Vietnam-oorlog, tarten elke beschrijving. Als jong zendeling gevangen genomen door de Vietnamezen. Te voet door honderden kilometers oerwoud over de beruchte Ho Chi Minh-route. Vele malen de dood in de ogen gekeken. Door de genade van God vele malen gered (zoals hij zelf getuigt) en na 5 maanden vrijgelaten. Deze man is later samen met zijn vrouw, na jaren in Thailand gewerkt te hebben, naar Berg en Dal gegaan toen dat land weer een beetje openging voor buitenlanders.

internationaal vliegveld

Het land

Berg en Dal is helaas nog steeds één van de armste landen van Azië. Scoort hoog op analfabetisme, armoede, moeder- en kindsterfte. Medische zorg is ronduit slecht te noemen. Behalve in de hoofdstad wellicht waar een paar redelijk goeie ziekenhuizen zijn. Dit heeft niet zozeer te maken met de kwaliteit van opleiding van de artsen en andere hulpverleners. Meer met alle zaken die zo vanzelfsprekend zijn in westerse landen. Denk aan goed voedsel, schoon water, simpele medische kennis bij de Lao zelf. Hierdoor zijn veel mensen al ondervoed en/of verzwakt. Nog voordat ze medische hulp zoeken.  Tel daarbij op de vaak eenzijdige of gevaarlijke adviezen die ze krijgen van de lokale sjamanen en/of andere medicijnmannen. Plus de gebrekkige infrastructuur en het gebrek aan communicatie tussen hulpverleners. Dus, voordat iemand de nodige hulp krijgt (als die er al is)……

De bevolking

Vele, vele jaren is de gemiddelde Berg en Daller onderdrukt en uitgebuit geweest. Vanaf de 19e eeuw door een koloniale macht. Niet bepaald geliefd. Later door de Japanners. Nog minder geliefd. En daarna werd het land een communistische staat. Min of meer geregeerd door buurlanden.  Wat ik van de situatie begrijp is dat 95% van het geld en de rijkdom in Berg en Dal verdeeld is onder 5% van de bevolking.  Corruptie viert hoogtij. Nog meer dan in andere landen lijkt het.  En de bevolking? Vooral afhankelijk. En veelal passief.  Vragen stellen is gevaarlijk en ook hun animistische achtergrond helpt daar niet bij. Veranderingen zijn verdacht. Maak de geesten niet boos. Toch, de bevolking maakt over het algemeen een vriendelijke indruk.

En nog iets.

Wat op ons een grote indruk achtergelaten heeft is het volgende: op een gegeven moment werden we rondgeleid in een school. Deels gerund door genoemde mensen. Op de bovenverdieping was een ruimte waar een heel aantal kasten stonden met boeken. Meest dunne exemplaren waaronder veel kinderboeken. Tot onze verbazing was dit de bibliotheek, Tot onze stomme verbazing was dit een van de grootste bibliotheken in het land met wel 1500 titels!

Waar zijn de uitgevers, waar zijn de schrijvers? Waar zijn de leerboeken?

bibliotheek

Christenen

Berg en Dal is een land met weinig christenen.  Maar wel met veel broeders en zusters waar we trots op moeten zijn. Dappere mensen vaak die niet bang zijn hun mond open te doen. Tegen autoriteiten als het moet. Die niet meedoen aan spelletjes zoals het betalen van geld aan leraren, om goeie cijfers of zelfs hele diploma’s te halen. Om boetes af te kopen. Mensen die bereid zijn kansarmen een kans te geven. Onderwijs, een baan.  Mensen die het evangelie van Jezus brengen op plekken waar het nog nooit geweest is. Niet zelden letterlijk levensgevaarlijk. Voor wie zich aangesproken voelt: bidt voor de dappere, kleine, maar rap groeiende kerk van Berg en Dal.

Kerst in Thailand

Er zijn hier vele kerstactiviteiten. We gaan weer kerstliederen zingen in een ziekenhuis met mensen uit onze kerk. De organisatie waar Gert op de universiteit mee werkt, organiseert een kerstlunch voor de dokters en universiteitsstaf. Met het Thaise veld en het Mekong veld (ik hoop dat die termen al een beetje vertrouwd worden) vieren we natuurlijk ook Kerstfeest. De komende weken zijn voor mij ook de laatste inwerkweken als manager. Ik vind het wel spannend. Er is zoveel om aan te denken. En we krijgen bezoek met Kerst. Onze Miriam en Michaël komen voor 10 dagen langs.

Kerst: een feest van hoop en verwachting! We bidden jullie die hoop en verwachting toe, voor de komst van de Here Jezus. Hij is het middelpunt van ons leven! Willen jullie meebidden dat vele Thaise mensen die verlossende Boodschap mogen horen en aannemen?

Belangrijke data (voor de liefhebbers)

12-12 Kerstlunch Gert op de universiteit

13-12 Kerst evangelisatie actie/musical van onze kerk (bij de golfclub in Chiang Mai)

20-12 Kerstliederen zingen in het ziekenhuis

23-12 tot 2-01 Miriam en Michaël op bezoek

3-01 tot 6-01 Medische klinieken voor de Shan vluchtelingen

17-01 tot  …. Hans en Marian Jansen van onze TFT komen op bezoek

20-01 tot 22-01  mannenconferentie van Thaise veld (Gert)

Bedankt

Aan het einde van dit jaar 2019 willen we iedereen bedanken, die ons op wat voor manier dan ook gesteund heeft. Heel erg bedankt. Sámen werken en bouwen aan het koninkrijk van God, ook in 2020. Zo belangrijk. Gods zegen, liefde en vrede in het komend jaar gewenst.

 

NB: Vanaf 12 maart 2020 zijn we voor een paar maanden in Nederland. Als u/jullie graag persoonlijk iets willen horen over ons werk in Thailand en omliggende landen in uw/jullie kerk of op een andere andere gelegenheid, dan zouden we dat erg fijn vinden. Neem dan contact op met onze TFT.