Archief van
Maand: maart 2021

Wanneer…….?

Wanneer…….?

Ja, wanneer gaan we terug naar Chiang Mai in Thailand? Over een maand?Of worden het 2 of 3 maanden of nog langer. Eerlijk gezegd weten we het niet.

Hobbels

Wat zijn de hobbels die we nog moeten nemen? En wat is er tussen gekomen zodat we waarschijnlijk niet eind april weg kunnen? Ten eerste moeten we alle papieren in orde krijgen voor de Thaise ambassade. Daar gaan we nu mee aan de slag, zoals we ons hadden voor genomen. Maar er is nog een hobbel, namelijk dat Marjo de laatste 7 weken 3 galsteen aanvallen gehad heeft. Dat was onverwachts. Ze had er nog nooit één gehad. Nu moet de galblaas eruit volgens de chirurg, maar door Covid-19 worden deze operaties op dit moment niet of sporadisch uitgevoerd. Dus dat wordt wachten en bidden dat er toch in een ziekenhuis een gaatje komt voor deze kijkoperatie. Maar dus veel onzekerheid voor ons.

Curryactie

Dit terwijl de actie curry voor quarantaine een groot succes was. In de afgelopen 2 weken konden gemeenteleden, vrienden en bekenden uit Urk en omgeving massaman curry met rijst bestellen. Op 6 afhaaldagen heeft Marjo 228 porties gemaakt. Gelukkig kreeg ze ook hulp van een paar lieve vriendinnen. En Gert sprong bij waar mogelijk. Het was fijn om weer contact te hebben met veel mensen uit onze gemeente De Fontein. We zijn er enorm door bemoedigd. Zoveel mensen die ons gesteund hebben en daardoor betrokken zijn bij ons werk in Thailand. Wat een zegen! Het bedrag voor onze quarantaine is ruimschoots gehaald. Alle eer aan God!

Afscheid

Naast de curry actie was de afgelopen 6 weken ook en vooral een tijd van afscheid nemen van twee lieve vriendinnen. Marjan uit Urk kenden we al meer dan 20 jaar. Zij en haar man Theo woonden vlakbij, een paar van hun kinderen hebben jarenlang opgepast op onze kinderen. We hebben veel meegemaakt in de loop der tijd. Onder andere in een gebedskring. En wanneer we weer in Nederland waren deelden we vaak de maaltijd met elkaar. Moeilijk haar achteruit te zien gaan. Moeilijker voor Theo die zo verknocht aan haar was.

Vorige week nog maar is ook Joke overleden. Een kortstondig ziekbed na een ernstige beroerte. Zij was wat ouder dan wij, maar erg vitaal. Zij en haar man Kees (die 9 jaar terug is overleden) waren een soort adoptie opa-en-oma geworden. Nadat onze kinderen geen opa’s en oma’s meer hadden. Bijna 20 jaar hebben ze die rol met verve gespeeld. Daar zijn we hen bijzonder dankbaar voor.

Beide vrouwen kregen een mooie, hoopvolle begrafenis. Hoe vreemd het ook klinkt: We ervoeren dit allebei als een zegen om juist in deze tijd in Nederland te zijn.

Hoe nu verder?

Maandag 22 maart gaan we beginnen met de online marriage course voor zendelingen in Thailand. We zien er naar uit om vele bekenden weer te begroeten. 7 maandagmiddagen online en daarna hopen we het met een live-weekend af te sluiten begin mei. Of dat gaat lukken?

Gert gaat gewoon door als medisch adviseur voor de zendelingen. Marjo houdt contact met hen via beeldbellen of appen.

We blijven zoeken naar een ziekenhuis, dat de operatie snel kan doen.

We gaan alle papieren verzamelen, die nodig zijn voor onze visum aanvraag.

Dit zijn tevens gebedspunten.

Hopelijk is de volgende nieuwsbrief uit Thailand. Iedereen bedankt voor de steun in het afgelopen jaar. Vandaag is het precies 1 jaar geleden, dat we uit Thailand terugkwamen voor 8 weken. Maar dat werd iets langer………